Çözümlenmemiş sorulardan bir yumak şimdi kucağımda. Yaşamak, kendi içinde zor ve çetrefilli. Kendim dışındaki her şeye küskün, kendime ise kızgın. Pişmanlıklarımın toplamı tövbelerimin tekrarından yüklüce. Kantarın topuzunda derman kalmamış, şirazenin kendi çoktandır kayıp.
Sormamaya yemin ettiğim, kutsal kitapları şahit tuttuğum isimler, zaman zaman yoklamakta hafızamı. Yerin yedi kat altına gökyüzünün yedi kat üstüne gömdüğüm tüm yaşanmışlıklar bir yalan perdesini aralarcasına tekrar tekrar kendini gösteriyor. Ağır mide bulantıları, bedenimi yırtıp geçmek isteyen kasılmalar. Tüm bedenim, her hücresiyle kendini tanımadığı bir alemin gerçekliğine atmaya çalışıyor.
Utanmazlık, sahtelik ve aymazlıkla sıvanmış bir hayat, kendimiz olabilme şansının ezelden elinizden alındığı bir hayat. Kör satıcının, cebinizdeki son kuruşa kadar sizi dolandırdığı bit pazarından kendini kurtarmaya çalışan biçaresiniz sizlerde tıpkı benim gibi. Ben, bir an önce üstüme toprak atıp beni yok edercesini gömmek isteyen kalabalığa, dişlerini göstermek isteyen arafta bir yolcuyum.Ya siz?
Bardağın dolu tarafındaki çatlaktan sızmakta yaşanmışlıklar. Baş kahramanı olduğum bu yaşamda masallardaki kötüleri kıskandıran kötüler gördüm. Bazılarına inandım, bazılarına inanmış gibi yaptım, bazılarına körkütük tutuldum. Her kötü, güveniyle bağladı beni kendine. Onlar, ne sivri dişli kurt, ne cadı, ne de acımasız kraldılar. Hepsi ama hepsi insandı, insan suretinde kötüydü.
İnsan olmanın her yerine sinmiş bu bunaltıcı, yapış yapış yalnızlık hissi varoluş nedenimi yeniden yeniden sorgulatıyor. Bende ki öz varoluşumun üzeriden geçerek beni yeniden var edebilir mi? Yönünü bulmaya çalışan ben; pusulası şaşmış, kutup yıldızı çalınmış, yönsüz, yurtsuz bedenden öteye geçemiyorum. Her dilden her dinden ete kemiğe bürünen dualar arka arkaya dilimden dökülmekte şimdi. Bu zamanın ötesinde bir yer var biliyorum ama gidemiyorum.
Pınar ANTARES
30 Temmuz 2020
Comments